tekst Inez van Goor
www.praxisbulletin.nl, jaargang 30, nummer 2
Dag kinderen, ik ben Kabouter Spillebeen. Meestal verstop ik mij heel goed voor de mensen en kunnen jullie mij dus niet zien. Maar vier keer per jaar, aan het begin van een nieuw seizoen, kom ik heel eventjes tevoorschijn. Je kunt me dus zien aan het begin van de winter, de lente, de zomer en...aan het begin van de herfst.
Wil je weten waarom ik alleen dan tevoorschijn kom? Nu, dat zal ik jullie vertellen. Vier keer per jaar: in de winter, in de lente, in de zomer én in de herfst maak ik een grote boswandeling om te kijken naar wat er in de natuur allemaal veranderd is. Tijdens mijn herfstwandeling geniet ik vooral van de bladeren die dan de mooiste kleuren hebben: geel, rood en bruin. Mijn winterwandeling vind ik het spannendst: dan zijn de bomen kaal en zien ze er een beetje spookachtig uit. Van de lentewandeling word ik altijd heel vrolijk met al die nieuwe, frisgroene bladeren aan de bomen. En in de zomer als de bladeren groter en donkerder groen zijn geworden vind ik het heerlijk om na de wandeling in hun schaduw uit te rusten. Maar ik zie tijdens mijn wandelingen natuurlijk veel meer dan dat!
Wie weet er wat voor seizoen het nu is? Is het herfst, winter, lente of zomer?
Ja, het is herfst! En ik zei net dat ik in de herfst zo geniet van de verschillende kleuren die de bladeren aan de bomen dan hebben. Maar dat is niet het enige wat ik tijdens mijn herfstwandeling zie. O nee, er is nu zoveel meer te zien!
Als ik aan het begin van de herfst door het bos loop en de herfstkleuren van de bladeren bewonder, zie ik soms ook blaadjes van de boom af dwarrelen. Ze vallen dan op de grond, waar de kleine beestjes lopen. Die kleine beestjes kunnen zich dan onder de bladeren verstoppen als ze het koud hebben. Zo helpen de bladeren de kleine beestjes om ze tegen de herfstkou te beschermen.
Een beestje dat zich niet onder de bladeren verstopt, is mijnheer de spin. Mijnheer de spin woont niet onder de bladeren, zoals de meeste andere kleine beestjes in de herfst, maar in een web. Dat web heeft de spin zelf gemaakt. Het zijn allemaal kleine witte draadjes, waar druppeltjes water in blijven hangen. Als ik dorst krijg tijdens mijn wandeling ga ik dus altijd even langs bij mijnheer de spin.
In de herfst komen er ook paddenstoelen uit de grond. Die paddenstoelen zijn erg handig voor mij: als het regent kan ik er onder schuilen en als het droog is kan ik mooi uitrusten, op de rand van het hoedje van de paddenstoel.
Ook vind ik allerlei spannende dingen van de bomen op de grond: eikels van de eikenbomen, beukennootjes van de beukenbomen, kastanjes van de kastanjebomen en dennenappels van de dennenbomen. Van de beukennootjes kunnen ik en mijn vriendjes uit het bos dan lekker snoepen en met de andere dingen die op de grond gevallen zijn, doen we allemaal leuke spelletjes...
Maar ik ben jullie nu natuurlijk van alles aan het vertellen over het bos terwijl het eigenlijk veel leuker is om het zelf te zien. Daarom heb ik besloten om de herfstwandeling dit jaar met jullie samen te maken. En ik heb een paar kaboutervriendjes gevraagd om me te helpen. Ik zal jullie zo vertellen met welke kabouter jullie straks mee mogen wandelen.
Klik op deze link voor de beschijving van de wandeling.
En klik hier voor de bijbehorende aktiviteitenkaart.
Mogelijke materialen om de poppenhoek om te toveren tot een herfsthoek zijn:
Ik wens jullie heel veel wandelplezier!